In een snel veranderende markt is het al een hele opgave voor de meeste organisaties om een heldere visie te definiëren. Vaak lukt het wel om het op abstract niveau met elkaar eens te zijn, er wordt wat op papier gezet en tada we hebben een visie gedefinieerd voor de komende jaren, mooie plaatjes erbij en presenteren die handel!
De grootste uitdaging is van visie naar hoe dan? De strategie. Wat moet je nu exact gaan doen om een bijdrage te leveren aan de doelen van je organisatie? En nog belangrijker wat moet je NIET meer gaan doen? Waar moet je vandaag mee stoppen!
Laatst vroeg ik aan de lokale groenteboer waarom ik mijn groente bij hem moet kopen? “Dat is een makkelijke vraag. Ik heb simpelweg de beste groente van Rotterdam“, antwoordde hij enthousiast. “Maar dat zeggen ze toch allemaal?“, lachte ik. “Jullie halen toch allemaal je groente bij dezelfde veiling? Kom op, wat onderscheidt jou nu echt van de rest?” Even bleef het stil. “Uhhh, wij hebben de beste prijs-kwaliteit verhouding. Doordat onze winkel zich in een drukke winkelstraat bevindt hebben we veel aanloop. Door de hoge verkoopaantallen kunnen we voor een aanzienlijk lagere prijs aanbieden dan onze concurrenten“.
Het bewandelen van een berg is een welbekende metafoor voor het illustreren van de bedrijfsvisie. “We weten nog niet precies hoe we de top gaan behalen, wel staat vast dat we hem gaan halen“. Persoonlijk vind ik het een krachtige metafoor, omdat het eenvoudig in te beelden is. Vrijwel iedereen heeft weleens aan de voet van een berg gestaan turend naar de besneeuwde bergtop op kilometers afstand. In gedachte zie je jezelf de berg al opklauteren richting de top, een zware – maar zeker geen onmogelijke opgave. Een duidelijke parallel met de bedrijfsvisie, die moet eveneens uitdagend – maar op de lange termijn realiseerbaar zijn.
Ondanks dat de weg richting de bergtop niet vast hoeft te staan is het voor veel ondernemers toch moeilijk om een visie op te stellen en te delen met de rest van de organisatie. “Wat als we later toch het roer nog helemaal om willen gooien? Wat als zich plots een kans aandient, die alles in een ander perspectief plaatst? Ofwel, wat als we straks met zijn allen de verkeerde berg opwandelen?” Hoe verder je tenslotte met zijn allen de berg opwandelt, des te moeilijker is het om terug te keren om toch voor een andere berg te kiezen.
Buiten pinnen bij het tankstation, online boeken bestellen, zelf je producten scannen bij de Albert Heijn en sinds kort ook al bij IKEA. Nederland is de laatste jaren steeds individualistischer aan het worden en toont steeds meer gelijkenis met Amerika, volgens professor Geert Hofstede – schrijver van het boek Allemaal andersdenkenden –het meest individualistische land op aarde. Nederland neemt in zijn model – samen met Canada en Hongarije – de 4de plaats in na respectievelijk Amerika, Australië en Groot-Brittannië.
Maar hoe individualistisch kan een land als Nederland worden? Besteld iedereen in de toekomst alleen nog via webwinkels puur beredeneerd vanuit prijs en gemak met als gevolg dat onze gezellige winkels uit de binnenstad verdwijnen? Of gooien de winkels hun onderscheidend vermogen in de strijd, de mogelijkheid tot het creëren van een ‘beleving’?
