Waarom groeit de ene organisatie als kool en lukt het de andere organisatie maar niet over bepaalde hobbels te groeien? Er zijn vast en zeker een hoop punten die een rol spelen. Wij hebben alvast 8 punten opgeschreven waarvan wij denken dat de snelgroeiende organisaties zich onderscheiden van de anderen.
1) Duidelijke marktpositionering
Alles openlaten lijkt voor veel ondernemers de juiste weg naar groei, omdat je dan overal je graantje kunt meepikken. Zo zit de wereld helaas niet in elkaar. Duidelijk kiezen voor een bepaalde positionering in de markt is belangrijk om te groeien. De doelgroep wil namelijk precies horen wat jij voor hen te bieden hebt. Ze willen zien dat jij hen begrijpt. Als je je pijlen richt op meerdere doelgroepen in de hoop ergens raak te schieten stop je dus ook ontzettend veel tijd en geld in doelgroepen waar je niets raakt. Zonde. Daarnaast blijft je verhaal vermoedelijk oppervlakkig, want tijd voor verdieping is er niet.
Al ruim 30 jaar runt Herman een bakkerij in een buitenwijk van Rotterdam. Ondanks dat zijn winkel enigszins verstopt zit in een klein zijstraatje weet de halve stad hem blindelings te vinden. De bakkerij staat bekend om zijn zelfgemaakte blueberry muffins. Ongeëvenaard lekker! Geen andere bakkerij in Rotterdam komt ook maar in de buurt van de goddelijk smaak van de zoetgebakken muffins. Met enige jaloezie ziet de lokale concurrentie toe hoe de bakkerij klanten aantrekt uit alle windstreken. De Rotterdamse bakkerij is inmiddels ook ver buiten de stad een bekend fenomeen, mensen rijden zelfs speciaal op en neer naar Rotterdam om de muffins te kopen. Lees verder Zit jouw onderneming vast aan het olifantentouw?→
Binnen een voetbalteam is het over het algemeen vrij duidelijk op welke positie een speler het beste tot zijn recht komt. Een spits zet je niet op doel (met uitzondering van Dirk Kuijt) en met een rechtsback op de linksbuiten speel je met een aanvaller minder. Dat sommige spelers wel op meerdere posities spelen komt mijns inziens door twijfels bij de trainer over de kwaliteiten van de betreffende speler of het te spelen systeem. Een trainer die op elke positie beschikt over een toptalent heeft namelijk simpelweg geen reden om te rouleren of het systeem te veranderen. Zelfs niet bij uitwedstrijden of om de tegenstander te verrassen.
Hoewel het in de sport logisch is dat je iemand inzet op basis van zijn talent blijkt dit binnen veel bedrijven helemaal niet zo logisch. Door interne politiek, pikorde of andere factoren komt een talent regelmatig op een verkeerde positie terecht. En als een talent niet het maximale uit zijn kwaliteiten kan halen ontstaat er onvrede en mogelijk zelfs demotivatie. Hij voelt zich een topspeler die moet beginnen op de bank hopend op een invalbeurt. Of als het talent op de “verkeerde” positie staat in het basiselftal ontstaat een gevoel van machteloosheid. Het talent is eigenlijk niet blij, maar zwijgt om zijn basisplaats niet te verliezen.
Een aantal jaren geleden attendeerde een collega mij op een verhaal over het succes van een restauranteigenaar in New York. De ambitieuze man had binnen enkele jaren zijn restaurant naar de top gebracht en behaalde de titel van “beste restaurant van New York”. Na het succes van zijn eerste restaurant wist de man eveneens zijn tweede restaurant naar de top 3 beste restaurants van New York te brengen.
Een journalist vroeg de man naar de oorzaak van zijn succes, waarop de man een simpel doch effectief mechanisme beschreef. Hij vertelde enthousiast dat al het personeel in zijn restaurants het ABCD-principe tot in de puntjes beheersde, oftewel Always Be Connecting Dots. Bij het ABCD-principe probeert men alles vanuit klantperspectief te bekijken en direct te anticiperen op zijn of haar behoefte. Bijvoorbeeld, als klanten bij binnenkomst twijfelen over de tafel waaraan ze willen gaan zitten anticipeert het personeel hier direct op door de voor- en nadelen te beschrijven van de verschillende tafels om de keuze makkelijker te maken. “Als u bij het raam gaat zitten heeft u mooi uitzicht, maar zit u iets krapper. Aan de muurzijde heeft u voldoende ruimte, maar kunt u niet meer naar buiten kijken“. Of wanneer de kinderen aan tafel onrustig zijn biedt het personeel direct aan of ze misschien een kijkje in de keuken willen nemen.
Buiten pinnen bij het tankstation, online boeken bestellen, zelf je producten scannen bij de Albert Heijn en sinds kort ook al bij IKEA. Nederland is de laatste jaren steeds individualistischer aan het worden en toont steeds meer gelijkenis met Amerika, volgens professor Geert Hofstede – schrijver van het boek Allemaal andersdenkenden –het meest individualistische land op aarde. Nederland neemt in zijn model – samen met Canada en Hongarije – de 4de plaats in na respectievelijk Amerika, Australië en Groot-Brittannië.
Maar hoe individualistisch kan een land als Nederland worden? Besteld iedereen in de toekomst alleen nog via webwinkels puur beredeneerd vanuit prijs en gemak met als gevolg dat onze gezellige winkels uit de binnenstad verdwijnen? Of gooien de winkels hun onderscheidend vermogen in de strijd, de mogelijkheid tot het creëren van een ‘beleving’?
Tijdens een rondreis door Tunesië in 2002 bezocht ik een klein Berbers dorpje 450 kilometer ten zuiden van Tunis genaamd Matmata. Het dorp was ondergronds gebouwd, zodat bewoners zich konden verschuilen voor de felle brandende zon. De temperatuur in de woningen bleef door de ondergrondse constructie – zowel in de winter als in de zomer – constant tussen de 20-22 graden.
In 1967 werd het dorp zwaar getroffen door heftige regenval, waardoor alle woningen geheel onder water liepen. De schrik zat er bij veel bewoners goed in, waardoor het idee ontstond 3 kilometer verderop het dorp te herbouwen. Ditmaal koos men voor bovengrondse bouw, zodat toekomstige regenbuien geen bedreiging meer zouden vormen.
