Het heft in eigen handen
Half juni verbleef ik samen met mijn gezin op het schiereiland Golfo Aranci in het noordoosten van Sardinië. Halverwege de vakantie waren alle pasta’s en pizza’s reeds de revue gepasseerd, een puntzak friet bestellen bij het buitenrestaurant van ons verblijf leek dus een goed alternatief.
Vijf minuten later arriveerde de serveerster met onze bestelling. De puntzak friet voldeed echter niet helemaal aan onze verwachtingen. De zak was slechts voor de helft gevuld met lauwwarme frietjes, niet echt wat je verwacht bij een vraagprijs van 4 euro.
In eerste instantie reageerde ik vanuit mijn primaire emoties. Gefrustreerd riep ik luidkeels tegen mijn vriendin nooit meer terug te komen in deze afgrijselijke tent. Enkele seconden later kwam ik tot inkeer en besefte dat weglopen zonder bezwaar te maken de weg van de minste weerstand is.
Ik zou de rest van mijn vakantie vanuit mijn strandstoel afkerend naar het buitenrestaurant kijken. Bij het zien van de desbetreffende serveerster zou mijn frustratie wederom hoog oplopen, want zij zou tenslotte de kwade genius in het geheel zijn. Kortom, ik zou de rest van mijn vakantie vooral mezelf kwellen door opgekropte frustratie.
Ter plekke besloot ik om de situatie anders te benaderen door zelf een oplossing voor het probleem te zoeken. In plaats van de schuld af te schuiven op de serveerster nam ik het heft in eigen handen door gebruik te maken van mijn eigen invloed op de situatie.
Met een vriendelijke lach liep ik naar de serveerster en gaf aan dat de halve zak lauwwarme friet niet aan mijn verwachtingen voldeed. Haar gezicht sprak boekdelen alsof haar geweten mij voor was geweest. Ze gaf haar fout ruiterlijk toe en bood direct een nieuwe puntzak friet aan.
Vijf minuten later stond er een volledige gevulde warme zak friet voor mijn neus. Door haar de kans te geven zich te herstellen creëerde ik een win-win situatie. Zij kon alsnog haar klant tevreden stellen, terwijl ik ongefrustreerd kon genieten van mijn portie friet.
In een onderneming komen dergelijke situaties regelmatig voor. Medewerkers geven elkaar de schuld, terwijl ze zelf hun eigen invloed niet gebruiken om de situatie om te buigen. Hierdoor blijven problemen lang hangen op de werkvloer, waardoor frustratie, irritatie en uiteindelijk demotivatie optreedt.
Veel medewerkers vermijden een directe confrontatie bij conflicten om de relatie te bewaken, terwijl eigenlijk het vertrouwen in de relatie juist afneemt. De opgekropte frustratie waarmee men op de werkvloer loopt heeft namelijk een zeer negatieve impact op de persoonlijke -, team- en bedrijfsprestaties.
Door zelf proactief te handelen kun je zelf een situatie ombuigen van probleem naar oplossing, waardoor je lichaam volstroomt met positieve i.p.v. negatieve energie. En wat je wellicht niet direct verwacht is dat je relatie met de mensen in je omgeving juist sterker wordt. Zo zijn wij diezelfde week nog twee keer bij het buitenrestaurant gaan lunchen en is onze relatie met de serveerster omgebogen van onplezierig naar buitengewoon plezierig.
Wouter Volkeri
Het heft in eigen handen
Half juni verbleef ik samen met mijn gezin op het schiereiland Golfo Aranci in het noordoosten van Sardinië. Halverwege de vakantie waren alle pasta’s en pizza’s reeds de revue gepasseerd, een puntzak friet bestellen bij het buitenrestaurant van ons verblijf leek dus een goed alternatief.
Vijf minuten later arriveerde de serveerster met onze bestelling. De puntzak friet voldeed echter niet helemaal aan onze verwachtingen. De zak was slechts voor de helft gevuld met lauwwarme frietjes, niet echt wat je verwacht bij een vraagprijs van 4 euro.
In eerste instantie reageerde ik vanuit mijn primaire emoties. Gefrustreerd riep ik luidkeels tegen mijn vriendin nooit meer terug te komen in deze afgrijselijke tent. Enkele seconden later kwam ik tot inkeer en besefte dat weglopen zonder bezwaar te maken de weg van de minste weerstand is.
Ik zou de rest van mijn vakantie vanuit mijn strandstoel afkerend naar het buitenrestaurant kijken. Bij het zien van de desbetreffende serveerster zou mijn frustratie wederom hoog oplopen, want zij zou tenslotte de kwade genius in het geheel zijn. Kortom, ik zou de rest van mijn vakantie vooral mezelf kwellen door opgekropte frustratie.
Ter plekke besloot ik om de situatie anders te benaderen door zelf een oplossing voor het probleem te zoeken. In plaats van de schuld af te schuiven op de serveerster nam ik het heft in eigen handen door gebruik te maken van mijn eigen invloed op de situatie.
Met een vriendelijke lach liep ik naar de serveerster en gaf aan dat de halve zak lauwwarme friet niet aan mijn verwachtingen voldeed. Haar gezicht sprak boekdelen alsof haar geweten mij voor was geweest. Ze gaf haar fout ruiterlijk toe en bood direct een nieuwe puntzak friet aan.
Vijf minuten later stond er een volledige gevulde warme zak friet voor mijn neus. Door haar de kans te geven zich te herstellen creëerde ik een win-win situatie. Zij kon alsnog haar klant tevreden stellen, terwijl ik ongefrustreerd kon genieten van mijn portie friet.
In een onderneming komen dergelijke situaties regelmatig voor. Medewerkers geven elkaar de schuld, terwijl ze zelf hun eigen invloed niet gebruiken om de situatie om te buigen. Hierdoor blijven problemen lang hangen op de werkvloer, waardoor frustratie, irritatie en uiteindelijk demotivatie optreedt.
Veel medewerkers vermijden een directe confrontatie bij conflicten om de relatie te bewaken, terwijl eigenlijk het vertrouwen in de relatie juist afneemt. De opgekropte frustratie waarmee men op de werkvloer loopt heeft namelijk een zeer negatieve impact op de persoonlijke -, team- en bedrijfsprestaties.
Door zelf proactief te handelen kun je zelf een situatie ombuigen van probleem naar oplossing, waardoor je lichaam volstroomt met positieve i.p.v. negatieve energie. En wat je wellicht niet direct verwacht is dat je relatie met de mensen in je omgeving juist sterker wordt. Zo zijn wij diezelfde week nog twee keer bij het buitenrestaurant gaan lunchen en is onze relatie met de serveerster omgebogen van onplezierig naar buitengewoon plezierig.
Wouter Volkeri