Als we onszelf voorstellen aan nieuwe mensen dan vertellen we altijd over de rollen die we hebben. Logisch, het zegt ook iets over jou en wat je op dit moment doet. Het zegt alleen nog vrij weinig over wie je bent.
Stel, je zou alle rollen die je hebt in het leven even wegdenken. Moeder, vader, tante, manager etc. Wat blijft er dan over? Wie is dan de persoon die er nog zit. Niet omdat de rol dat vraagt maar omdat het de kern is van wie je bent. Wat zie je als je voor de spiegel staat? En je kijkt via je ogen naar binnen, echt naar binnen. Jouw waarden, dromen, belemmeringen, angsten. Zet jouw masker af die je nodig hebt gehad om te overleven en kom jezelf onder ogen.
Emma zat al dagen te puzzelen in haar Sudoku-boekje, maar kwam geen millimeter meer vooruit. Ze kon slechts nog staren naar de puzzel die al voor driekwart met potlood was ingevuld. Haar trots zat haar duidelijk in de weg, hulp vragen was geen optie. En dan te bedenken dat haar broer Jair destijds zelf ook fanatiek Sudoku’s maakte in zijn vrije tijd.
Op een dag liep haar broer langs en bood zijn hulp aan. Ondanks haar trots accepteerde Emma zijn hulp en overhandigde hem haar boekje. Nog geen 30 seconden later loste haar broer het moeilijkste deel van de puzzel op waarna het slechts kinderspel was om de andere cijfers te bedenken.
Slecht nieuws aan iemand geven is nooit leuk maar niet duidelijk zijn is vele malen erger. De meeste managers vinden het lastig om “nee” te zeggen tegen hun medewerkers. In plaats van een duidelijke “nee” met uiteraard een toelichting daarbij laten ze liever een open einde. Ze geven de medewerkers daarmee het gevoel dat er mogelijkheden zijn, terwijl dat niet het geval is.
In een snel veranderende markt is het al een hele opgave voor de meeste organisaties om een heldere visie te definiëren. Vaak lukt het wel om het op abstract niveau met elkaar eens te zijn, er wordt wat op papier gezet en tada we hebben een visie gedefinieerd voor de komende jaren, mooie plaatjes erbij en presenteren die handel!
De grootste uitdaging is van visie naar hoe dan? De strategie. Wat moet je nu exact gaan doen om een bijdrage te leveren aan de doelen van je organisatie? En nog belangrijker wat moet je NIET meer gaan doen? Waar moet je vandaag mee stoppen!
In zoveel gevallen bedoelen we wat anders dan wat we zeggen. Maar omdat we genuanceerd communiceren en indirect ons punt willen maken, maken we nooit ons punt. Pas als zaken escaleren of verjaren geven we aan wat we eigenlijk bedoelden toen we dat zeiden. Maar dan is het al te laat! Hoe komt het toch dat we spannende gesprekken toch liever uit de weg gaan?
Je mening geven op indirecte wijze noemen we subassertief gedrag. Je komt niet voor jezelf op, maar houdt de relatie met de tegenpartij wel in stand. Veelal probeer je een conflict of spannende situatie te mijden met dit gedrag. Een goed voorbeeld is JA zeggen, terwijl je eigenlijk NEE had willen zeggen.
